قانون ریچ و محیط‌زیست

باوجود نقش حیاتی علوم و دستاوردهای فناورانه در خلق تمدن جدید، خطرهای بسیاری از جانب محصولات و فرایندهای شیمیایی، سلامت انسان و محیط‌زیست را تهدید می‌کند. در سال‌های اخیر همراه با گسترش روزافزون جمعیت، فناوری نیز رشد بسیاری یافته و تولید مواد جدید، به‌ویژه مواد شیمیایی، به‌شدت اوج گرفته است، به‌طوری‌که سالانه نزدیک به هزاران نوع ماده‌ی شیمیایی جدید وارد بازار می‌شود و درپی آن میزان چشم‌گیری پسماندهای خطرناک شیمیایی تولید می‌شود. درگذشته‌ی نه‌چندان دور، بخش زیادی از این پسماندها، بدون رعایت نکته‌های ایمنی و زیست‌محیطی در محیط رها می‌شدند. درحال‌حاضر مشخص شده این‌گونه رهاسازی‌ها و سایر دست‌کاری‌های انسان در چرخه‌ی محیط‌زیست در جهان، باعث عوارض زیان‌باری مانند تخریب لایه‌ی ازون، گرم شدن تدریجی زمین، ایجاد گازهای گلخانه‌ای، باران‌های اسیدی، بیابان‌زایی و... شده است. با توجه به اهمیت حفظ محیط‌زیست و تأمین سلامت انسان‌ها، ایمنی صنعتی و ضرورت پرداختن به پژوهش‌های مرتبط با کاهش خطرهای زیان‌بار صنایع، مؤلفه‌های اصلی توسعه‌ی پایدار و موضوع روز و جدی تمامی کشورها شده است. توسعه‌ی پایدار به‌معنی تلاش نسل فعلی برای تأمین نیازهای خود- بدون صدمه زدن به امکانات وسرمایه‌ی نسل‌های آتی- است. از طرفی به چند‌دلیل ازجمله گستردگی محیط‌زیست، ارتباط‌‌های چندگانه، و پیچیدگی سازوکار‌های تأخیریِ فرایندهای زیان‌آور زیست‌محیطی؛ درک صحیح تأثیر آلودگی‌ها در محیط‌زیست، به‌راحتی امکان‌پذیر نیست ............................